میدهم خود را نوید سال بهتر سالهاست
با خودمان می‌گوییم، عادت میکنیم و با صراحت زیادی، این جمله را تکرار میکنیم. آن چیزی که هیچ‌کس نمی‌پرسد، این است که: به چه قیمتی عادت میکنیم؟
#ژوزه_ساراماگو
.
.
آره عادت میکنیم میگیم میگذره روزای بهتر میاد مطمئنیم و ته دلمون یه اگه نشه ای هم موج میزنه که نادیدش میگیریم قیمتشو هم میپردازیم هر چی باشه و بالاخره یه روزی به اون تهش می رسیم به همون روزای بهتر که اخوان ثالث میگه : میدهم خود را نوید سال بهتر سالهاست "
و وقتی به اون روز می رسیم میگیم هر چی سختی کشیدم " ارزش " داشت و این جمله بی نهایت با ارزشه بی نهایت درست مثل همون حسی که می فهمی الکی به خودت نوید اون روزا رو ندادی و همه ی سختیا نتیجه دادن
همون حسی که وقتی داری تو تاریکی مطلق ناامیدی ذهنت غرق میشی یکی میاد برات میشه کور سوی امیده کور سوی نوره و چقدر حس بهتریه وقتی اون آدم یه نفر نباشه
وقتی می فهمی ادمایی دورتن که بدون اینکه بدونی یا متوجهش بشی همیشه هستن همیشه میتونی روشون حساب کنی میتونی همه ی حرفاتو حساتو بهشون بگی و عذاب وجدان نداشته باشی ازینکه یکی حرفامو شنیده و حالا میدونه !
من واسه این آدما هر کاری میکنم هر کاری :)
.
جملش رو همه شنیدین ولی باز من میخوام بگم :
باز میشه این در صبح میشه این شب صبر داشته باش !
:)
